Sometimes

Soms

overvalt het mij vlak na de maaltijd

dat ik een droogte voel in mijn mond.

Zal ik mij gaan meten of

heb ik te zout gegeten?

Wil ik dit eigenlijk allemaal 

wel weten?

Soms

overvalt het mij aan 

het einde van de dag

dat een licht gevoel zich 

meester maakt in mijn hoofd.

Mijn gedachten krijg ik niet op orde,

ik voel mij wat verdoofd.

Zal ik meten of 

neem ik eerst iets te eten?

Soms

overvalt het mij dat ik honger heb 

maar niet kan en mag eten.

Mijn bloedsuikerwaarde is te hoog, 

en ik heb weinig energie.

Wat heb ik fout gedaan, 

heb ik te weinig insuline gedoseerd, 

verkeerd gegeten of te veel gezeten?

 Ik wil het allemaal niet weten!

Soms

overvalt het mij dat ik mij trillerig voel,

 en zit te zweten. 

Heb ik een te lage bloedsuikerwaarde,

moet ik niet even meten?

Een te lage waarde, maar 

ik heb totaal geen trek. 

Toch moet ik wat drinken of eten!

Soms

baal ik van mijn ziekte

wil ik de pen en de meter 

in de hoek smijten

dat ‘gejojo’ iedere keer kost

mij bakken vol energie,

maakt dat ik mij sikkeneurig voel, 

als je begrijpt wat ik bedoel.

Soms

baal ik ervan, dat ik 

altijd weer moet meten

steeds maar weer moet nadenken

hoeveel koolhydraten iets bevat

of deze snel of 

langzaam werkend zijn

over wat ik wel 

en wat ik niet kan eten.

Maar…

Soms

gebeurt het mij dat ik

een avondje ben wezen stappen 

een bierproeverij tot diep in de nacht

dat in de ochtend 

een goede bloedsuikerwaarde 

op mij wacht.

Soms

overkomt het mij dat ik 

feestend een nieuw levensjaar inluid 

met stabiele bloedsuikerwaarden 

in de nacht en over de dag

en ik eindig de dag 

dan met een lach.

Ja ik eindig dan deze dag met een lach!

Soms…

 

© Arjen Buringa