Poëzie

Naast het schrijven over diverse onderwerpen houd ik mij sinds de jaren 80 ook bezig met poëzie. Hierbij staat de mens en de wereld om hem of haar heen centraal.

Vluchteling
 
Al mijmerend aan de zee
neem ik mijn gedachten mee
naar het land van toen
ik nog daar was
temidden van mijn familie
in vrijheid leven kon
waar ik samen met mijn geliefde
wandelde bij de ondergaande zon
vrienden kon zijn met mijn buren
samen at met mijn vrienden
leefde met de mensen om mij heen
alles was pais en vree naar het scheen
totdat

ja totdat 
 de oorlog vriendschap veranderde in haat
 mijn geliefde, mijn land, ik moest vluchten
 in een auto tussen andere mensen in
 alleen, achterlatend mijn geliefde, zonder 
 spullen, alleen datgeen wat ik aan had
 was mijn enige bezit, zelfs geld
 was geen geldelijk bezit
 ik moest betalen voor de rit en
 de reis per boot
 wij leden schipbreuk, gelukkig 

kon ik zwemmen naar
 dit eiland, zit ik hier en
 neem ik mijn gedachten mee
 als ik al mijmerend
 overzie de verten 

achter de onmetelijke zee
 
 @ Arjen Buringa, 21-02-2018

LENTE

 

Je hoort de vogels

’s ochtends weerfluiten

je ziet nieuwe knoppen

aan de bomen ontspruiten.

 

Ja, de lente is er weer

met nieuw leven, klein en teer.

 

In het groene gras

op de stille wei

staan twee pasgeboren veulens

wankelend op hun poten, zij aan zij.

 

Ja, de lente is er weer

met nieuw leven, klein en teer.

 

Het teken van het voorjaar 

zijn de jongen en de bloemen

en de bezige bijen

die je hoort zoemen.

 

Ja, de lente is er weer

met nieuw leven, klein en teer.

 

Iedereen heeft de lente

in zijn hoofd

en men reageert 

soms als verdoofd

 

Iedereen raakt

in een goed humeur

men ziet verandering

in de dagelijkse sleur.

 

Heerlijk, de lente is er weer

met nieuw leven, klein en teer.

 

Zet alles in je leven

eens op een rij

schuif die negatieve gedachten

nou eens opzij

 

zie de positieve dingen

die het leven je biedt

dan ligt er een zonniger toekomst

voor je in het verschiet.

 

probeer het, zodat je kunt zeggen

heerlijk, de lente is er weer

fijn dat ik opnieuw mag beginnen

al ben ik klein en teer.

 

©         Arjen Buringa,      1985

De mens is uniek

 

Het meest fascinerende op deze aarde

is de mens in hoogst eigen persoon

ieder mens is uniek en heeft zijn waarde

en ieder mens is ook maar heel gewoon.

 

Mensen begrijpen elkaar vaak niet

vaak is het ook het negatieve

dat men in elkaar ziet.

 

Waarom maken wel elkaar het leven zo zuur

in plaats van te genieten van ieder uur

dat wij elkaar kunnen aanschouwen

het zal je nog eens berouwen.

 

Denk er eens aan bij het weggaan

wees verdraagzaam en vriendelijk tegen elkaar

en niet alleen maar die ene keer in het jaar.

 

Want al ben je gekleurd of blank, Palestijn of Griek

atheïst, joods, protestant, boeddist of islamiet.

Wees en blijf hiervan doordrongen

ieder mens is uniek!

 

 

@       Arjen Buringa, 1985 / 02-06-2023